Verlost van Freelance.nl

Op Twitter plaatste ik het bericht dat ik zo blij was dat spoedig mijn abonnement op Freelance afliep. Ik schreef erbij dat ik zelfs overwoog mijn profiel te verwijderen. Direct ontving ik instemmende tweets terug. Ook wilde iemand weten of ik ooit wel eens via Freelance een opdracht had gevonden. Een ander vroeg zich af waarom ik zo blij was. Ik kan daar niet in 140 tekens op antwoorden. Daarom doe ik het in mijn blog.

Freelance is een platform voor aanbieders van klussen en voor zzp'ers die werk zoeken. De laatste groep is duidelijk het grootst en daardoor ontstaat er op de site een marktwerking die ik graag toelicht. Als een opdrachtgever een klus plaatst, dan ontvangt hij binnen een uur dertig reacties. Afhankelijk van de branche kan dat wel oplopen tot over de honderd! Alle mensen die reageren, hebben een opdracht nodig. De opdrachtgever krabbelt zich vrolijk achter de oren, want hij ziet de prijs dalen die hij de zzp'er moet betalen. Dat is een kwestie van vraag en aanbod. Het is niet ongebruikelijk dat opdrachten voor nog geen 10 euro per uur worden aangeboden. Je hoeft geen hogere wiskunde gehad te hebben om te weten dat je dan ver onder het minimum uurloon aan het werk bent.

Nu hoor je mij niet zeggen dat deze marktwerking altijd fout is. Toen ik in 2007 startte, wist ik niet waar ik moest beginnen. Ik had geen klanten en ik wist niet zo goed hoe ik ze moest zoeken. Gelukkig ontdekte ik Freelance en in mum van tijd had ik mijn eerste klant te pakken: een eigenaar van een grote website met gezondheidsartikelen. Die artikelen waren geschreven door artsen en ze moesten herschreven worden voor mensen met een lager opleidingsniveau. Het was een leuke en leerzame klus om te doen. Ik ben er uren mee bezig geweest en ik verdiende daar omgerekend een paar euro per uur mee. Wel had ik mijn eerste opdracht in mijn portfolio staan. Mijn doel had ik dus bereikt!

Natuurlijk evalueerde ik daarna mijn resultaten en ik realiseerde me dat het bij mijn volgende opdracht anders  moest gaan. Je kunt niet eeuwig werken voor een bedrag dat misschien marktconform is in Bangladesh, maar zeker niet in Nederland. Toen ontdekte ik dat scoren op Freelance veel minder eenvoudig was dan ik had gedacht. De meeste opdrachtgevers zijn absoluut niet bereid om voor kwaliteit te betalen. Sterker nog, ze herken kwaliteit niet al struikelen ze erover!

De maanden die volgden hield ik angstvallig mijn e-mails in de gaten en als er een passende opdracht binnenkwam, dan reageerde ik zo snel mogelijk. Ik had bedacht, dat je dan bovenaan de lijst zou staan. De opdrachtgever zou me eerder zien en dan maakte ik dus meer kans. Ik noemde dat het SEO-effect. Helaas was de realiteit anders. Vele opdrachtgevers namen niet eens de moeite te reageren (al was het maar een bedankje), anderen vroegen uitsluitend naar mijn uurloon. Dan haakten ze af. Ik vroeg heus geen hoge bedragen, maar ik wilde er wel boodschappen van kunnen kopen. De opdrachtgever en zijn gezin leven toch ook niet enkel en alleen van lucht?

Af en toe lukte het om via Freelance een acceptabele opdracht te vinden. Ik heb wat artikelen geschreven voor een inmiddels failliet magazine. Dat was leuk om te doen, omdat ik ervoor naar de sauna moest. Ik verdiende mijn geld in mijn blootje, want ik schreef voor de rubriek 'Rondje sauna'. Ook interviewde ik modeontwerpers en ik heb bij enkele beroemde ontwerpers aan tafel gezeten. Dat leverde me weer uitnodigingen voor shows en feestjes op. Ik vond het super om te doen! Daarnaast corrigeerde of schreef ik wel eens wat webteksten.

Gaandeweg ontdekte ik dat het eenvoudiger is op andere manieren opdrachtgevers binnen te halen en te houden. Ik hield een blog bij en ik maakte gebruik van mond-tot-mondreclame. Daarnaast was ik net Klein Duimpje op het internet. Overal waar het maar kon, liet ik een spoor van Tekstbureau T.I.M. achter. Dat leverde me voldoende klandizie op om de niet ontvangen alimentatie te compenseren en de boodschappen te betalen.

Toch liet ik mijn abonnement op Freelance doorlopen, want je wist maar nooit. Tot ik deze winter mijn activiteiten weer eens aan het evalueren was. Ik kwam tot de ontdekking, dat ik nooit meer reageer op een klus op Freelance. Sterker nog, ik delete alle mails ongeopend. Toen heb ik mijn abonnement stopgezet. Deze week waarschuwde Freelance mij dat mijn abonnement verloopt. Eindelijk! Inmiddels heb ik ook besloten mijn profiel te verwijderen. Freelance is leuk voor starters. Of voor opdrachtgevers die alleen een lage prijs eisen. Ik vind zelf dat ik beide groepen ontgroeid ben. Ja, ik ben ook wel eens opdrachtgever geweest en ik heb zelden zoveel waardeloze reacties ontvangen. Wil ik tussen die zzp'ers staan? Wil ik zo'n opdrachtgever zijn? Wie goedkoop en snel wil scoren, vindt op Freelance een geweldige marktplaats. Ik noem het marktplaats, omdat de vergelijking met Marktplaats ook echt opgaat. Wie kwaliteit wil leveren of ontvangen, heeft meer aan een netwerk. Dat is de beste vijver om in te vissen.

Social media: elk kanaal zijn eigen verhaal

De afgelopen dagen liep ik te dubben over het volgende. Misschien wil je me helpen? Ik zit op Twitter, Facebook en LinkedIn, maar ik heb ook een blog en een website. Om te voorkomen dat ik vijf(!) keer hetzelfde het internet op knal, moet ik wel een goed communicatieplan hebben. Anders val ik wel erg in de herhaling. Hoe interessant is het om blogs door te plaatsen naar een Facebookpagina en LinkedIn? Hoe leuk is het om dezelfde Twitterberichtjes ook in de timeline van LinkedIn terug te vinden? Niet dus!

Daarom bedacht ik voor Tekstbureau T.I.M. een plan. Ik zal het hier summier opsommen, want misschien heb je er iets aan. Ik kan me namelijk voorstellen dat bovengenoemde social media veel interessanter worden en een eigen smoel krijgen als je nadenkt over wat je waar plaatst. Dus, hier komt het:

• Facebookpagina Tekstbureau T.I.M. | Juf schrijft: hier plaats ik uitsluitend leuke, interessante, ontroerende of bijzondere 'taaldingen'. Daarvoor struin ik het internet en YouTube af. Ook nodig ik iedereen expliciet uit om ook zulke 'taaldingen' te delen. Ik hoop een kanaal te maken waarop taalnerds elkaar attenderen op bijzonderheden. Ik (oftewel Tekstbureau T.I.M.) wil de 'fans' iets geven en ik hoop dat ze het leuk vinden. Misschien geven ze zelfs wel iets terug door een taalding op de pagina te plaatsen. Wederkerigheid dus! De 'fans' krijgen ook wekelijks per Facebookbericht een samenvatting van de activiteiten op de pagina. Dit als service voor als ze iets hebben gemist.
• Website Tekstbureau T.I.M. | Juf schrijft: dit is mijn min of meer statische etalage op het internet. Hier vinden klanten informatie over mijn bedrijf en het is een punt waar al mijn activiteiten op het internet samenkomen. Je vindt er een knop naar mijn blog en de links naar Facebook en LinkedIn. Ook worden mijn Twitterberichtjes er deels herhaald. Ik ben overigens de enige zender en dat lijkt me een goede zaak!
• Facebook Marielle: dit is mijn persoonlijke pagina. Need I say more? Ik liet er mijn tweets ook op binnenkomen, maar dat zet ik stop. Als iemand mijn tweets wil lezen, dan volgt hij mij maar op Twitter of via mijn website. Facebook is ook een wederkerig medium.
• Twitter: eigenlijk loopt op Twitter privé en zakelijk door elkaar. Ik twitter met een zakelijk doel, want ik wil Tekstbureau T.I.M. op de kaart zetten, maar ik vertel ook wel eens wat over mijn privéleven. Daarnaast geef ik soms mijn mening over kwesties en dan is het toch echt wel mijn privémening. Twitter is bij uitstek een wederkerig medium.
• LinkedIn: dit kanaal gebruik ik uitsluitend als zakelijk uithangbord. Ik heb niet zoveel met LinkedIn. Ik sta erop en ik moet mijzelf er toe zetten om af en toe een update te doen. Ik denk dat ik niets met LinkedIn heb, omdat het uitsluitend zakelijk geleuter is. Daar maken de mensen maar reclame en dat vind ik al snel saai worden. Vandaar dat ik ervoor heb gekozen om passief op LinkedIn te staan. LinkedIn is een wederkerig kanaal, alleen voor mij bijna niet.
• Op deze blog schrijf ik over taal, ondernemen, boeken, onderwijs en allerdaagse dingen. Ik gebruik Twitter om mijn blog onder de aandacht te brengen. Ik twitter niet mijn hele blog, maar ik nodig mensen uit om te komen lezen. In essentie is een blog een wederkerig medium, in de praktijk valt dat tegen. Op mijn oude blog ontving ik wel veel reacties, maar 98% was spam.

Het zou mooi zijn als alle social media gebruikers (jij dus ook!) hun activiteiten per kanaal scheiden. Dan hoef je als lezer niet vijf keer hetzelfde te lezen. We houden tijd over!

Uiteraard ben ik benieuwd... Hoe organiseer jij jouw social media?

Welke cover inspireert jouw???

Vandaag zit een redacteur van Yoga Magazine met een knoop in de maag achter de computer. Hij of zij heeft een joekel van een fout gemaakt en die fout staat ook nog in de onderwerpsregel van de nieuwsbrief. Dat voelt waarschijnlijk bijna net zo vervelend als een fout in de titel van het hoofdartikel op de voorpagina van De Volkskrant. Ik benijd de Yoga redacteur dus niet.

 Wat is er fout?

Misschien heb je de fout al gezien. Jou(w) is hier opgeschreven in de bezitsvorm. Het is jouw boek, maar ik vind jou aardig. Of welke cover inspireert jou? Wil je weten hoe het zit met de voornaamwoorden? Hieronder staan links naar de verschillende soorten:

• voornaamwoorden
• persoonlijke voornaamwoorden
• aanwijzend voornaamwoorden
• betrekkelijk voornaamwoorden
• wederkerend en wederkerig voornaamwoord
• bezittelijk voornaamwoord
• vragend voornaamwoord
• onbepaald voornaamwoord

Peil of pijl?

Gisteren kreeg ik de vraag of je 'dat is beneden peil of pijl' schrijft. Ik kan me voorstellen dat dit een hersenkraker is, want je hoort geen verschil in uitspraak. Hoe zit het dus?

Je moet naar de betekenis kijken. Van Dale zegt er het volgende over:

• Een pijl is een langwerpig, puntig voorwerp om met een boog naar een doel geschoten te worden: als een pijl uit de boog: zeer snel. Verder is het een aanwijzing in de vorm van een pijl.
• Het peil is de aangenomen maatstaf voor hoogtestanden, met name van waterstanden: Amsterdams Peil; je examen is beneden peil: zeer onvoldoende; geen peil kunnen trekken op iets of iemand: geen staat kunnen maken op. Verder betekent het hoogte, graad van sterkte: op peil houden: op gelijke hoogte; oliepeil.

Is het dus een pijl en boog of een grafisch symbool van een pijl? Dan schrijf je het met een lange ij. Betekent het niveau? Dan schrijf je peil met een korte ei.

Commercie in de klas: ik eet het beter

Chips, snoep en cola zijn producten die niet op het dagelijkse menu van een kind horen te staan. Laat staan dat ze mee moeten in de lunchtrommel. Toch is dit wel waar bovenbouwleerlingen het liefst op leven. Als ze jarig zijn, dan trakteren ze niet op een verantwoord stukje kaas of een mandarijn, maar op uitdeelzakjes chips.

De basisschool van mijn zoon (groep 8) deed daarom vorige week mee aan een project over gezond eten. Een prima zaak, maar ik plaats toch een kanttekening. Het project is namelijk een initiatief van Albert Heijn. Ik geloof onmiddellijk dat meneer Heijn wil dat alle kinderen in Nederland gezond leven. Het project Ik eet het beter is een mooi voorbeeld van maatschappelijk verantwoord ondernemen. Ik ben ook weer niet zo naïef dat ik geloof dat er geen commerciële belangen achter zitten. Dit is klantenbinding bij kleine kinderen en ik snap niet zo goed dat een school daaraan meewerkt. De school had beter kunnen voorstellen dat alle supers uit het wijkwinkelcentrum meededen aan het project. Dus niet alleen Albert Heijn, maar ook Jumbo en Lidl hadden een steentje kunnen bijdragen, zodat het werkelijk alleen om gezond leven gaat.

Leer concentreren!

Elke dag zit ik om de tafel met studenten met een concentratieprobleem. Ze komen bij mij, omdat ik de lgf-begeleidster ben in ons team. Lgf staat voor Leerling Gebonden Financiering. Oftewel, wij krijgen geld om deze studenten individueel of in kleine groepjes extra te begeleiden.

Enfin, zij denken dat ze de enige mensen op de wereld zijn met een focusprobleem. Lariekoek! Ik denk dat ook heel veel 'gewone mensen' moeite hebben met zich te concentreren. Hoe diep ik ook in mijn geheugen graaf, ik kan me bijvoorbeeld niet herinneren dat iemand mij ooit heeft geleerd hoe ik mij moet concentreren. Hoe doe je dat eigenlijk?

Je moet je eerst nog iets anders afvragen. Wanneer heb je een focusprobleem? Dat is zelden bij leuke dingen. Als ik schrijf of met mijn laptop speel, dan kan ik mijn aandacht er goed bijhouden. Als ik moet nakijken, dan ben ik zo afgeleid. Nakijken vind ik vervelend werk, dat is de reden van mijn verlies aan concentratie. Je kunt je dus niet focussen als je iets vervelends moet doen.

Wat is concentratie dan? Concentratie is een gemoedstoestand, waarin iemand (jij dus!) zich uitsluitend bezighoudt met de opgelegde taak. Je laat je door niets en niemand verleiden om je aandacht te verleggen. Sterker nog, je probeert zelfs niet aan andere dingen te denken. Je houdt je alleen bezig met de opgelegde taak.

Hoe bereik je concentratie? Dat bereik je door alle afleidingen uit te sluiten. Zet muziek aan waarbij je niet gaat wegdromen of zet de muziek uit. Uiteraard moet de televisie ook uit, want dat is een heel grote afleider. Een nog grotere afleider is je computer. Zorg dat je alleen de noodzakelijke programma's open hebt staan. Twitter en andere social media moeten dus uit. Leg je telefoon ook in een andere kamer of zet hem op stil, zodat je niet in de verleiding komt telefoontjes te beantwoorden of smsjes te lezen.

Als je alle stoorzenders hebt weggehaald, dan pak je een kookwekker (ik gebruik de app: Insight Timer Lite). Zet de wekker op 15 minuten en probeer je 15 minuten lang uitsluitend met je taak bezig te houden. Komt er een afleidende gedachte boven? Schrijf het op of parkeer 'm in je hoofd, want nu mag jij je er niet mee bezighouden. Dat mag pas na die 15 minuten.

Ben je hard aan het werk? Goed zo. Voor je het weet zijn die 15 minuten om. Dat is goed, want je moet je niet proberen te lang te focussen. Eventueel kun je het na verloop van tijd voorzichtig opvoeren naar 30 minuten, maar dan is de koek wel op. Als je focustijd om is, dan mag jij je net zo lang ontspannen als dat de inspanning duurde. Ga 15 minuten muziek luisteren, televisie kijken, koffie drinken, krant lezen, telefoneren, je bezighouden met de gedachte die je hebt opgeschreven etc. Maar na 15 minuten zet je de kookwekker weer en dan ga je weer aan het werk. Wees streng voor jezelf!

Heb je dat een keer of vier herhaald? Besef dan, dat je uitstekend bezig bent geweest. Je hebt een uur lang intensief gewerkt en een uur lang gelummeld. Je hebt meer gepresteerd dan je normaal doet, geweldig toch!

Samengevat:

1. Ruim afleidingen op.
2. Zet de kookwekker op 15 minuten.
3. Laat je niet afleiden als je met je taak bezig bent.
4. Zet je kookwekker opnieuw op 15 minuten en ontspan.
5. Herhaal dit proces vier keer.

Bij 3: Afleidende gedachten en ingevingen schrijf je in steekwoorden op een papiertje. Gebruik niet meer dan tien woorden, anders duurt het te lang!

En denk aan de wijze woorden: 'Beginnen met een klein doel is altijd beter dan wachten tot je klaar bent voor een groter doel.' (Bron: Flow Magazine)

Faalt Twitter als nieuwsbron?

Twitter, wat is dat nou eigenlijk? Is het een nieuwsbron of kroeg? Een platform voor zzp'ers of een hangplek voor jongeren? Journalist Derk Walters schrijft vandaag in nrc.next dat hij teleurgesteld is de betekenis van Twitter. Zaterdag probeerde hij via Twitter te achterhalen wat zich afspeelde in Alphen aan den Rijn. Daar schoot een jongen in een winkelcentrum vijf magazijnen leeg op het winkelend publiek. Is het terecht dat Derk Walters teleurgesteld is of is hij naïef als hij in nieuwsgaring via Twitter wil geloven?

Als ik naar mijn timeline (het scherm waarop de Twitterberichtjes verschijnen van de mensen die ik volg) kijk, wat zie ik dan? Het is nu 8.28 uur en

·         Academicsnet tweet: Hoe werkt een virus? - Prof. dr. Gijs Wuite legt uit hoe een virus werkt. ... http://ow.ly/1c8Zzm.

·         treincolumn wenst me een 'Goedemorgen!'.

·         tonvanhouten vraagt: 'moeite met het bereiken van je doelgroep? hier wat tips! http://ow.ly/4oX9M RT @pieterpeelen'.

·         dECharonCoach wenst alle ondernemers en bezoekers van de #BCDD 12 en 13 april in Assen goede zaken, succes en mooie ontmoetingen toe #DrentheRules.

·         AryPost zingt: 'Unchain my heart!'

·         grid8400 heeft het koud: 'Brrr herfst.'

In mijn beleving is Twitter geen nieuwsbron. Mijn timeline is vooral een ontmoetingsplaats voor zzp'ers en andere dertigplussers. Zij komen daar om te keuvelen en hun handelswaar te slijten. Dat laatste doe je niet openlijk, maar tussen de regels door. Anders ben je een vervelende spammer en keren je gesprekspartners je de rug toe. Je wordt geblockt. Mijn timeline lijkt het meest op een grand café. Overdag neemt iedereen een cappuccino of espresso. De gespreksonderwerpen zijn dan vaak zakelijk en serieus van aard. We laten graag zien dat we meetellen. Logisch, want dat is belangrijk voor onze business. 's Avonds ontkurken we gezellig een flesje Chardonnay. Dan kijken we samen televisie en we leveren commentaar. '#JeroenPauw wordt met de dag ouder' of 'Zij kan beter in de badkamer blijven zingen #Idols.'

Eigenlijk is het ook wel logisch dat Twitter geen goede nieuwsbron kan zijn. Alleen ooggetuigen kunnen een goed verslag uitbrengen. Ongetwijfeld heeft iemand in dat Alphense winkelcentrum zijn smartphone gepakt en weggedoken onder een winkelstelling verslag uitgebracht. Alleen, hoe weet ik of een 'ooggetuigenverslag' daadwerkelijk een verslag is van iemand die ter plaatse is? Niet dus. Voor hetzelfde geld is het iemand die in Nijmegen zit en die het wel grappig vindt om mij op het verkeerde been te zetten.  Geloof jij alle verhalen die je aan de tap hoort? Zie Twitter als een gezellig café en neem niet alles voor waar aan wat je daar leest. Kortom journalist, kom uit je luie stoel als je aan nieuwsgaring doet!

Een woordje buiten de grens spreken

Deze week wordt er in huize Tekstbureau T.I.M. Engels gesproken in plaats van Nederlands. Dat is wel even wennen, want dat doen we niet dagelijks. Als taalnerd voel ik heel erg de drang om zo keurig en grammaticaal mogelijk te spreken en ik weet uit ervaring dat mij dat enorm blokkeert. Voor ik een buitenlandse zin uitspreek, ontleed ik hem eerst in mijn hoofd. Staat de bepaling op de juiste plek? Heb ik het werkwoord goed vervoegd? Ik weet dat de meeste Nederlanders zich daarover niet druk maken, want mijn studenten roepen altijd dat ze voor Engels op C1-niveau zitten. Ja natuurlijk, alsof ze native speakers zijn!

Voor onze Italiaanse logee is het helemaal een drama, want ze spreekt - volgens mijn dochter - slecht Engels. Het meisje (van een jaar of vijftien) verblijft vijf dagen bij mensen waarmee ze niet kan communiceren. Ze doet mee aan deze logeerpartij, omdat haar school en de school van mijn dochter een uitwisseling tot stand hebben gebracht.

Op dit soort momenten wens je bijna dat Esperanto de tweede taal in Europa was geworden. Dan zou ons logeetje gewoon gezellig kunnen beppen met mijn dochter. Vanavond kook ik macaroni en ik duim, dat het kind geen heimwee krijgt!