Verlost van Freelance.nl

Op Twitter plaatste ik het bericht dat ik zo blij was dat spoedig mijn abonnement op Freelance afliep. Ik schreef erbij dat ik zelfs overwoog mijn profiel te verwijderen. Direct ontving ik instemmende tweets terug. Ook wilde iemand weten of ik ooit wel eens via Freelance een opdracht had gevonden. Een ander vroeg zich af waarom ik zo blij was. Ik kan daar niet in 140 tekens op antwoorden. Daarom doe ik het in mijn blog.

Freelance is een platform voor aanbieders van klussen en voor zzp'ers die werk zoeken. De laatste groep is duidelijk het grootst en daardoor ontstaat er op de site een marktwerking die ik graag toelicht. Als een opdrachtgever een klus plaatst, dan ontvangt hij binnen een uur dertig reacties. Afhankelijk van de branche kan dat wel oplopen tot over de honderd! Alle mensen die reageren, hebben een opdracht nodig. De opdrachtgever krabbelt zich vrolijk achter de oren, want hij ziet de prijs dalen die hij de zzp'er moet betalen. Dat is een kwestie van vraag en aanbod. Het is niet ongebruikelijk dat opdrachten voor nog geen 10 euro per uur worden aangeboden. Je hoeft geen hogere wiskunde gehad te hebben om te weten dat je dan ver onder het minimum uurloon aan het werk bent.

Nu hoor je mij niet zeggen dat deze marktwerking altijd fout is. Toen ik in 2007 startte, wist ik niet waar ik moest beginnen. Ik had geen klanten en ik wist niet zo goed hoe ik ze moest zoeken. Gelukkig ontdekte ik Freelance en in mum van tijd had ik mijn eerste klant te pakken: een eigenaar van een grote website met gezondheidsartikelen. Die artikelen waren geschreven door artsen en ze moesten herschreven worden voor mensen met een lager opleidingsniveau. Het was een leuke en leerzame klus om te doen. Ik ben er uren mee bezig geweest en ik verdiende daar omgerekend een paar euro per uur mee. Wel had ik mijn eerste opdracht in mijn portfolio staan. Mijn doel had ik dus bereikt!

Natuurlijk evalueerde ik daarna mijn resultaten en ik realiseerde me dat het bij mijn volgende opdracht anders  moest gaan. Je kunt niet eeuwig werken voor een bedrag dat misschien marktconform is in Bangladesh, maar zeker niet in Nederland. Toen ontdekte ik dat scoren op Freelance veel minder eenvoudig was dan ik had gedacht. De meeste opdrachtgevers zijn absoluut niet bereid om voor kwaliteit te betalen. Sterker nog, ze herken kwaliteit niet al struikelen ze erover!

De maanden die volgden hield ik angstvallig mijn e-mails in de gaten en als er een passende opdracht binnenkwam, dan reageerde ik zo snel mogelijk. Ik had bedacht, dat je dan bovenaan de lijst zou staan. De opdrachtgever zou me eerder zien en dan maakte ik dus meer kans. Ik noemde dat het SEO-effect. Helaas was de realiteit anders. Vele opdrachtgevers namen niet eens de moeite te reageren (al was het maar een bedankje), anderen vroegen uitsluitend naar mijn uurloon. Dan haakten ze af. Ik vroeg heus geen hoge bedragen, maar ik wilde er wel boodschappen van kunnen kopen. De opdrachtgever en zijn gezin leven toch ook niet enkel en alleen van lucht?

Af en toe lukte het om via Freelance een acceptabele opdracht te vinden. Ik heb wat artikelen geschreven voor een inmiddels failliet magazine. Dat was leuk om te doen, omdat ik ervoor naar de sauna moest. Ik verdiende mijn geld in mijn blootje, want ik schreef voor de rubriek 'Rondje sauna'. Ook interviewde ik modeontwerpers en ik heb bij enkele beroemde ontwerpers aan tafel gezeten. Dat leverde me weer uitnodigingen voor shows en feestjes op. Ik vond het super om te doen! Daarnaast corrigeerde of schreef ik wel eens wat webteksten.

Gaandeweg ontdekte ik dat het eenvoudiger is op andere manieren opdrachtgevers binnen te halen en te houden. Ik hield een blog bij en ik maakte gebruik van mond-tot-mondreclame. Daarnaast was ik net Klein Duimpje op het internet. Overal waar het maar kon, liet ik een spoor van Tekstbureau T.I.M. achter. Dat leverde me voldoende klandizie op om de niet ontvangen alimentatie te compenseren en de boodschappen te betalen.

Toch liet ik mijn abonnement op Freelance doorlopen, want je wist maar nooit. Tot ik deze winter mijn activiteiten weer eens aan het evalueren was. Ik kwam tot de ontdekking, dat ik nooit meer reageer op een klus op Freelance. Sterker nog, ik delete alle mails ongeopend. Toen heb ik mijn abonnement stopgezet. Deze week waarschuwde Freelance mij dat mijn abonnement verloopt. Eindelijk! Inmiddels heb ik ook besloten mijn profiel te verwijderen. Freelance is leuk voor starters. Of voor opdrachtgevers die alleen een lage prijs eisen. Ik vind zelf dat ik beide groepen ontgroeid ben. Ja, ik ben ook wel eens opdrachtgever geweest en ik heb zelden zoveel waardeloze reacties ontvangen. Wil ik tussen die zzp'ers staan? Wil ik zo'n opdrachtgever zijn? Wie goedkoop en snel wil scoren, vindt op Freelance een geweldige marktplaats. Ik noem het marktplaats, omdat de vergelijking met Marktplaats ook echt opgaat. Wie kwaliteit wil leveren of ontvangen, heeft meer aan een netwerk. Dat is de beste vijver om in te vissen.

Social media: elk kanaal zijn eigen verhaal

De afgelopen dagen liep ik te dubben over het volgende. Misschien wil je me helpen? Ik zit op Twitter, Facebook en LinkedIn, maar ik heb ook een blog en een website. Om te voorkomen dat ik vijf(!) keer hetzelfde het internet op knal, moet ik wel een goed communicatieplan hebben. Anders val ik wel erg in de herhaling. Hoe interessant is het om blogs door te plaatsen naar een Facebookpagina en LinkedIn? Hoe leuk is het om dezelfde Twitterberichtjes ook in de timeline van LinkedIn terug te vinden? Niet dus!

Daarom bedacht ik voor Tekstbureau T.I.M. een plan. Ik zal het hier summier opsommen, want misschien heb je er iets aan. Ik kan me namelijk voorstellen dat bovengenoemde social media veel interessanter worden en een eigen smoel krijgen als je nadenkt over wat je waar plaatst. Dus, hier komt het:

• Facebookpagina Tekstbureau T.I.M. | Juf schrijft: hier plaats ik uitsluitend leuke, interessante, ontroerende of bijzondere 'taaldingen'. Daarvoor struin ik het internet en YouTube af. Ook nodig ik iedereen expliciet uit om ook zulke 'taaldingen' te delen. Ik hoop een kanaal te maken waarop taalnerds elkaar attenderen op bijzonderheden. Ik (oftewel Tekstbureau T.I.M.) wil de 'fans' iets geven en ik hoop dat ze het leuk vinden. Misschien geven ze zelfs wel iets terug door een taalding op de pagina te plaatsen. Wederkerigheid dus! De 'fans' krijgen ook wekelijks per Facebookbericht een samenvatting van de activiteiten op de pagina. Dit als service voor als ze iets hebben gemist.
• Website Tekstbureau T.I.M. | Juf schrijft: dit is mijn min of meer statische etalage op het internet. Hier vinden klanten informatie over mijn bedrijf en het is een punt waar al mijn activiteiten op het internet samenkomen. Je vindt er een knop naar mijn blog en de links naar Facebook en LinkedIn. Ook worden mijn Twitterberichtjes er deels herhaald. Ik ben overigens de enige zender en dat lijkt me een goede zaak!
• Facebook Marielle: dit is mijn persoonlijke pagina. Need I say more? Ik liet er mijn tweets ook op binnenkomen, maar dat zet ik stop. Als iemand mijn tweets wil lezen, dan volgt hij mij maar op Twitter of via mijn website. Facebook is ook een wederkerig medium.
• Twitter: eigenlijk loopt op Twitter privé en zakelijk door elkaar. Ik twitter met een zakelijk doel, want ik wil Tekstbureau T.I.M. op de kaart zetten, maar ik vertel ook wel eens wat over mijn privéleven. Daarnaast geef ik soms mijn mening over kwesties en dan is het toch echt wel mijn privémening. Twitter is bij uitstek een wederkerig medium.
• LinkedIn: dit kanaal gebruik ik uitsluitend als zakelijk uithangbord. Ik heb niet zoveel met LinkedIn. Ik sta erop en ik moet mijzelf er toe zetten om af en toe een update te doen. Ik denk dat ik niets met LinkedIn heb, omdat het uitsluitend zakelijk geleuter is. Daar maken de mensen maar reclame en dat vind ik al snel saai worden. Vandaar dat ik ervoor heb gekozen om passief op LinkedIn te staan. LinkedIn is een wederkerig kanaal, alleen voor mij bijna niet.
• Op deze blog schrijf ik over taal, ondernemen, boeken, onderwijs en allerdaagse dingen. Ik gebruik Twitter om mijn blog onder de aandacht te brengen. Ik twitter niet mijn hele blog, maar ik nodig mensen uit om te komen lezen. In essentie is een blog een wederkerig medium, in de praktijk valt dat tegen. Op mijn oude blog ontving ik wel veel reacties, maar 98% was spam.

Het zou mooi zijn als alle social media gebruikers (jij dus ook!) hun activiteiten per kanaal scheiden. Dan hoef je als lezer niet vijf keer hetzelfde te lezen. We houden tijd over!

Uiteraard ben ik benieuwd... Hoe organiseer jij jouw social media?