Verbazen of verwonderen?

‘Ik verbaas me over jouw actie’ of ‘ik verwonder me over jouw actie’. Gevoelsmatig zit daar betekenisverschil in. Daar moest ik vanochtend aan denken toen ik op de fiets naar school ging.

De aanleiding was de witte wereld, want er lag een fijn poederlaagje sneeuw over het landschap. Ik mopperde in mijzelf over de kou en gladheid, want ik had me erop verheugd dat we zo het voorjaar in zouden glijden. Deze winter is het kwik nauwelijks gedaald onder de tien graden en dat vind ik heerlijk. Terwijl ik dus de straat uit fietste, werd ik aangesproken door een driejarig mannetje. ‘Hoi’, hoorde ik vanuit een voortuin. Hij stond midden op het tuinpad, aangekleed als een Michelinmannetje en met ogen zo groot als koffieschoteltjes. ‘Hoi!’ riep ik terug en ik fietste door. Maar tijdens de rest van mijn tocht bleef het jongetje op mijn netvlies staan. Hoe zou hij de wereld zien? Als een oliebol met poedersuiker? Hij kan zich vast niet meer herinneren dat er vorig jaar dikke pakken sneeuw lagen. De witte wereld van vandaag is ongetwijfeld zijn ‘eerste kennismaking’ met sneeuw. Kon ik me maar verwonderen zoals een driejarige. Ik kan me hooguit verbazen dat koning winter toch nog wenst langs te komen.

In verbazen zit voor mij een waardeoordeel. Als ik me verbaas over jouw actie, dan keur ik hem af. Verwonder ik me erover, dan had ik het niet verwacht, maar dan wijs ik het niet per se af. Van Dale maakt dat onderscheidt niet, dus wellicht ben ik de enige die een betekenisverschil voelt. Hoe ervaar jij dat?

Wil je reageren? Dat kan hieronder!

Duurzaam winkelen

Ik ben dol op Flavourites, want daar kan een mens bijna alles vinden wat hij of zij nodig heeft. De zoekfunctie op de site werkt ook prima, zodat je snel en gericht een speurtocht kunt starten naar de items op je verlanglijstje. Vandaag tikte ik duurzaam in en toen kreeg ik een mooie lijst met webwinkels die groene artikelen verkopen.

Flavourites

Google Adsense: wel of niet op je site?

Advertenties op je site, moet je dat nou wel of niet doen? Daar heb ik lang over getwijfeld. Persoonlijk wil ik jou niet stimuleren om meer te kopen. Eigenlijk wil ik liever dat je anders koopt, duurzamer. Passen van die advertenties daar wel bij? Nee, maar ik heb wel bedacht dat ik iets heel nuttigs kan doen met de eventuele verdiensten. Die maak ik over naar de 1%club, een prima organisatie. Zij stellen voor dat iedereen 1% van zijn tijd of geld steekt in ontwikkelingshulp. Als daadwerkelijk iedereen dat doet, dan is de armoede de wereld uit. Extra leuk zijn de projecten die je kunt ondersteunen. Het zijn projecten die mensen begeleiden naar zelfstandigheid. Kijk, dat vind ik nou gaaf!

Callcenters, of hoe belangrijk is een klant?

Zojuist heb ik me weer doodgeërgerd aan een medewerkster van een callcenter. Eigenlijk moet ik niet boos zijn op haar, maar op het bedrijf (ANWB) dat haar inhuurt. Het arme kind kon er niets aan doen. Zij werkte keurig haar belscript af en aan het einde kwam ze tot de conclusie dat ze niets voor me kon doen. Goh, vertel eens wat nieuws! Dat is altijd de laatste optie in een belscript. Daar staat ongetwijfeld de toevoeging bij dat je de klant ook nóóit mag doorverbinden met iemand die wel beslissingsbevoegd is!


Ik begrijp niet, dat er nog bedrijven zijn die zo met hun bestaansrecht (lees klanten) omgaan. Aan de ene kant beweren ze dat ze consumentencontacten hoog in het vaandel hebben staan. Maar aan de andere kant laten ze die belangrijke contacten gewoon afhandelen door een handvol studenten. Hoe belangrijk zijn die klanten dan?


Als je de consumenten van nu vergelijkt met die van dertig jaar geleden, dan valt je bijvoorbeeld op dat die van nu assertiever, hoger opgeleid, vaardiger en meestal beter geïnformeerd zijn. Het vreemde is dat bedrijven doorgaans een tegengestelde beweging hebben gemaakt in hun klantcontacten. Kreeg je als beller vroeger nog iemand aan de telefoon met verstand van zaken, nu word je steevast doorverbonden met een student die een paar uur telefoniste speelt. Het schijnt een lucratief bijbaantje te zijn. 


Nou, ik hoop echt dat er een dag komt waarop al die grote bedrijven spijt krijgen. Spijt, omdat ze waardevolle klanten stelselmatig genegeerd en ondergewaardeerd hebben. Ik denk echt, dat er een dag komt waarop consumenten het zat zijn. Dan maken ze geen gebruik meer van die grote, onbenaderbare bedrijven. Dan mag de kleine ondernemer laten zien hoe het wel hoort!

Lekker bloggen!

Wat doe je als je ziek, zwak en misselijk op de bank hangt? Dan pak je de laptop erbij en dan klooi je wat aan! Dat heb ik dus ook gedaan. Maar nadat ik tientallen sites had bekeken, was ik wel weer uit gegluurd. Ik ben niet zo'n internetsurfer. Als ik computer, dan wil ik namelijk concreet iets doen. Bekijk ik webshops als Flavourites, dan wil ik allerlei leuke, maar volkomen nutteloze dingen kopen (ik ben nu eenmaal een vrouw). Bezoek ik sites als Psychologie Magazine of Vrouwenwoensdag, dan worstel ik me door tests om te ontdekken welk uitzicht ik op vakantie het prettigst vind. Achteraf dacht ik: 'Had ik niet gewoon vakantiefoto's kunnen bekijken?' Of ik schrijf me in voor een workshop 'Hoe overleef ik...?' Gelukkig werd ik toen gered door de batterij van mijn laptop. Die raakte op het juiste moment leeg.

Vroeger had ik altijd wat te doen op het internet, want ik hield een blog bij. De druk om bijna dagelijks te bloggen was groot, want dat verwachtten mijn lieve lezers van mij. Helaas heb ik, sinds ik een nieuwe website heb, geen blog meer. In de blog gingen steeds meer technische dingen fout en ik vond dat mijn bedrijf een echte website verdiende. Die heb ik nu dus en ik kreeg er een prima automatiseringspartner bij, want ik hoef meestal maar te kikken of ze lossen mijn grote en kleine technische problemen op. Maar toch, het is geen blog, mijn website blijft een statisch kreng!

 

Daarom mailde ik laatst met mijn websiteleverancier, want ik wil graag wat dynamiek toevoegen aan mijn site. Waarschijnlijk ben ik hun enige klant met schrijfambities, want de blog laat voorlopig nog op zich wachten. Jammer! Gelukkig herinnerde ik me, dat ik bij Blogger ook nog een account heb lopen. Ik heb dus weer wat te doen! 

Met een pot thee binnen handbereik en de paracetamols en pure chocolade ernaast, nestelde ik mij gisteren op de bank. Wij hebben een bank met heel veel kussens en daar kun je dus ook een echt nest van bouwen. Dat is heerlijk als je niet lekker bent. De rest van de dag heb ik tussen de hazenslaapjes door aan mijn blog geknutseld en eigenlijk ben ik wel trots op het eindresultaat. Vandaag ga ik prakkiseren over een strategie om weer een vaste groep lezers om mij heen te verzamelen. Wie schrijft, die blijft. Wie gelezen wordt, voelt zich beter!

Wil je me volgen? Vul dan (rechterkolom, naast deze tekst) je e-mailadres in. Vergeet niet op submit te klikken :-)

Gave blog: Gevonden op Marktplaats!

Soms surf ik urenlang op Marktplaats. Gewoon, omdat er zoveel rotzooi en juweeltjes te koop worden aangeboden. Ik word er koopziek van. Dat gevoel heb ik ook altijd als ik in tweedehandswinkels kom. 

Op Facebook zag ik vandaag een link naar Gevonden op Marktplaats staan. Een geweldige site, want daar staan alle pareltjes van Marktplaats op een rij! Van deze lamp word ik bijvoorbeeld heel erg hebberig. Jij dan?